DAR

Dobrze jest
Mieć w sobie ukryty
Dar losu
Na przetrwanie
Kiedy dogasa ostatnia świeczka
A wokół pusto
I biją gromy
Kiedy jedyna przyjaźń zawiodła
Wielka miłość odeszła
Posiadać ukryty własny
Dar szczęścia
Do którego wiedzie
Nam tylko znana ścieżka

KAPRYS

Kiedy zapragnę być z Tobą
Niech grzmią wszystkie dzwony
Zaraz i przez dalsze lata
Bo tego pragnę
Choć wiem na pewno
Że będę stracona
Dla siebie i świata

A kiedy nagle ucichną dzwony
I padnie pytanie
Co się zdarzyło
Niech świat cały
I wszyscy wiedzą
Że wiatr porwał Ciebie
I moją miłość

LEKCJA

Naucz się już dziś przemijania
Uszanuj jego uroki
Nie czekaj chwili ostatniej
Nie czekaj aż Cię zaskoczy

Zawsze o zmierzchu lata
Dni stają się coraz krótsze
Nie czekaj ostatniej chwili
Wcześniej pomyśl o jutrze

PROSBA

Ustawiasz mi Boże
Znaki na drodze
Które mają mnie
Zaprowadzić do raju
Im dłużej idę
Tym bardziej błądzę
I nadal trwam na rozstaju

Od znaków silniejsza
Życiowa pokusa
Omijać wszelkie zakazy
Z cudzego drzewa
Chociaż owoc ukraść
Z ludzkiego cierpienia
Uczynić zabawę

Dlatego nieśmiało
Proszę Cię Panie
Uczyń dla mnie wyjątek
Zamiast umieszczać
Znaki na drodze
Zrób z pokusami porządek

ZAKWITANIE

Co dzieje się z roślinami
Że zakwitają tysiącem barw
Każdej wiosny o tej samej porze
Ozdabiają cały świat
Co jest powodem
Że my także zakwitamy
Może czyjś uśmiech w przelocie
Dobre słowo
Czyjaś ręka chociaż obok
Ale przyjazna
Czyjeś spojrzenie w oczy głęboko
I coś się w nas odradza
Chociaż słota i błoto
I tak dużo kłopotów
A my na przekór
Tak sobie zakwitamy